NELKEN LINE - WARSZAWA
Słynny choreograficzny pasaż Piny Bausch: Wiosna, Lato, Jesień, Zima, ze spektaklu Nelken z 1982 roku, dzięki Fundacji Piny Bausch tańczony jest przez publiczność na całym świecie. Tym razem – w Warszawie w ramach Festiwalu Ciało/Umysł.
wstęp wolny | zapisy www.nelkenlinewarszawa2017.evenea.pl
Rozwinięcie
30.09 /14:00 / Plac Defilad przed Teatrem Studio
- 14-14.45 podsumowanie warsztatów
- 15:00 zbiórka na Pl. Defilad pod Teatrem Studio
- 15:15 wspólna rozgrzewka
- 15:30 nauka choreografii
- 16:00 start pasażu spod Teatru Studio.
Można przyjść bezpośrednio na 16:00, nauczyć się choreografii z filmu instruktażowego lub przyjść na warsztaty.
wstęp wolny, bezpłatna rejestracja w serwisie na https://nelkenlinewarszawa2017.evenea.pl/
Częścią projektu jest nagranie pasażu w formacie video. Biorąc udział w wydarzeniu uczestnicy wyrażają zgodę na udostępnianie swojego wizerunku na potrzeby projektu.
Udział w przedsięwzięciu może wziąć każdy. Profesjonaliści i amatorzy, eksperci i gapie, starzy i młodzi. Razem z przyjaciółmi, rodziną, kolegami, a także obcymi – zjednoczeni w chwilowej wspólnocie dzięki pierwotnej sile i radości tańca. W ogrodach, szkołach, parkach i parkingach, albo – jak w Warszawie – na miejskim placu.
Choreografii można nauczyć się samemu:
https://vimeo.com/219686975
Wstęp wolny / zapisy
https://nelkenlinewarszawa2017.evenea.pl/
Tzw. linie, czy „pasaże” są powracającym i charakterystycznym elementem wielu przedstawień legendarnej niemieckiej choreografki Piny Bausch. To sekwencje ruchów z powtarzalnymi krokami i gestami, odgrywane przez stojących w długim szeregu tancerzy, którzy nierzadko wchodzą między publiczność. Fundacja Piny Bausch powołując projekt NELKEN–line postanowiła pójść o krok dalej. W różnych miejscach, miastach i festiwalach świata organizuje warsztaty, podczas których każdy jest zaproszony, by przyłączyć się i zatańczyć słynny pasaż: Wiosna, Lato, Jesień, Zima. Przy użyciu kilku prostych gestów, pokazanych przez prowadzących, przypadkowi tancerze ustawieni w rzędzie jeden za drugim, przechodząc przez kolejne fazy ruchu, symbolicznie odtwarzają wieczne koło zmieniających się czterech pór roku.
Skoro przeszłości już nie ma, a przyszłości jeszcze nie ma, teraźniejszość zawęża się nieomal do punktu i jest to moment na trwanie w bezczasie, na improwizację w ruchu, bycie „tu i teraz”. Poszukując tego stanu Festiwal C/U zaprasza na to wspólne jamowanie i doświadczanie integrującej mocy ruchu.
